Οι τακτικές και τα εγκλήματα των δυνάμεων της ανωμαλίας

του Ι. Ν. Χατζόπουλου, καθηγητή Πανεπιστημίου Αιγαίου, Τμήμα Περιβάλλοντος

Σχετικά με το κλείσιμο του σχολείου που έγινε τον περασμένο μήνα και με στόχο να το σκεφθούν σοβαρά αυτοί που σκέπτονται να το ξανακλείσουν θα ήθελα σαν απλός πολίτης να εκφράσω κάποιες απόψεις που βασίζονται στην κοινή λογική. Ας γίνει μια απλή προσπάθεια να ερευνηθεί ο τρόπος που ενεργούν οι δυνάμεις της ανωμαλίας που ακόμα και χαοτικός να είναι ο τρόπος αυτός μπορούμε να τον μελετήσουμε και να βγάλουμε συμπεράσματα βασισμένοι σε αδιαμφισβήτητα ιστορικά δεδομένα.

Ουσιαστικά για τις δυνάμεις της ανωμαλίας, η όλη κατάσταση του Δεκέμβρη 2008 έχει κάποιους στόχους και ένας ξεκάθαρος τέτοιος στόχος είναι το κλείσιμο του σχολείου ιδιαίτερα σε επίπεδο δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το κλείσιμο όμως του σχολείου είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας όπου τόσο οι ηθικοί όσο και οι φυσικοί αυτουργοί είναι εξίσου συνένοχοι. Ιδιαίτερα όμως οι ηθικοί αυτουργοί αυτού του εγκλήματος πρέπει να εντοπισθούν και να ερευνηθεί η σκοπιμότητα για την οποία σχεδιάζουν και εκτελούν το κλείσιμο του σχολείου. Ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή όταν βασίζεται στο κλείσιμο του σχολείου μοιάζει σαν να προσπαθεί κανείς να θεραπεύσει την αίσθηση της όρασης με το εντελώς αντίθετο δηλαδή την τύφλα. Υπόψη ότι το κλείσιμο του σχολείου ουσιαστικά ευτελίζει το δημόσιο σχολείο και τη δημόσια δωρεάν παιδεία. Από το άλλο μέρος ιδιαίτερα τα μέλη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να διεξάγουν ένα διαρκή αγώνα για μια καλύτερη ζωή η δύναμη του οποίου θα είναι ισχυρή μόνο όταν βασίζεται στον ορθό λόγο. Η εγκατάλειψη του ορθού λόγου και η υιοθέτηση τακτικών αγώνα που ακολουθούν οι «μάζες» υποβαθμίζει την ποιότητα των μελών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης καθώς και την ποιότητα αυτού του είδους του αγώνα.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι δυνάμεις της ανωμαλίας ελέγχουν εύκολα τα ηγετικά στελέχη των μαζικών κινημάτων, ουσιαστικά οι «μαζικοί αγώνες» και τα «μαζικά κινήματα» τις περισσότερες φορές ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιπτώσεις εξυπηρετούν άθελα τους τις δυνάμεις της ανωμαλίας. Αν π. χ., αναλύσουμε τα ιστορικά δεδομένα της περιόδου 1944-1974 και υποθέσουμε ότι στόχος των δυνάμεων της ανωμαλίας είναι 200000 πρόσφυγες, 1619 αγνοούμενοι και 9000 νεκροί (6000 έλληνες και 3000 τούρκοι) στην Κύπρο, θα δούμε ότι χωρίς τον έλεγχο της ηγεσίας των μαζικών κινημάτων δεν θα μπορούσαν να πετύχουν το στόχο τους. Το δεύτερο αντάρτικο για παράδειγμα, ήταν το άλλοθι για να διώκονται οι προοδευτικοί άνθρωποι τη δεκαετία του 50 και 60, ήταν το άλλοθι για τη δράση του τότε παρακράτους και ήταν το άλλοθι για την έλευση της χούντας.

Οι δυνάμεις της ανωμαλίας επίσης εκμεταλλεύονται την ψυχολογία της «μάζας» η οποία φροντίζουν να έχει τέτοια παιδεία ώστε να εξοργίζεται εύκολα και να μην μπορεί να ισορροπήσει με τη λογική την επιθυμία και το θυμό. Τη δεκαετία του 60 για παράδειγμα, η «μάζα» (και εγώ προσωπικά μαζί της) είχαμε κατέβει στο πεζοδρόμιο για να προασπίσουμε τις συνταγματικές ελευθερίες (114) και οι δυνάμεις της ανωμαλίας το εκμεταλλεύθηκαν αυτό για να δώσουν ακόμα ένα άλλοθι για την έλευση της χούντας. Αν οι «ηγέτες» των μαζών τότε φρόντιζαν να ορθώσουν ισχυρό λόγο απέναντι στη συνταγματική ανωμαλία και αν οι «μάζες» είχαν την παιδεία να ισορροπήσουν με τη λογική το θυμό τους και να μην κατέβουν στο πεζοδρόμιο, ενδεχομένως η χούντα να μην είχε λόγο έλευσης γιατί το άλλοθι από το δεύτερο αντάρτικο είχε εξασθενήσει.

Παρόμοια εκμεταλλεύθηκαν οι δυνάμεις της ανωμαλίας τα γεγονότα του πολυτεχνείου το 1973. Προσωπικά έχοντας βιώσει τα γεγονότα της δεκαετίας του 60 και την διατύπωση της οργής της «μάζας» με συγκεντρώσεις και πορείες και την εκμετάλλευση της οργής αυτής από τις δυνάμεις της ανωμαλίας άρχισα να ερευνώ σχετικά με το αποτέλεσμα που θα έχει η εξέγερση του πολυτεχνείου. Οι αναλυτές του σταθμού της Ντόιτσε Βέλε τότε ήταν αποκαλυπτικοί για το τι θα επακολουθούσε συγκεκριμένα έλεγαν «αν η χούντα των συνταγματαρχών είναι περιστέρια, η χούντα του Ιωαννίδη που θα τη διαδεχθεί είναι γεράκια» επίσης οι αναλυτές έκαναν αναφορά για την περίπτωση της Κύπρου. Είναι ευνόητο λοιπόν, ότι οι «μάζες» που συγκεντρώθηκαν στο πολυτεχνείο δεν φρόντισαν να ενημερωθούν για το τι θα επακολουθήσει, η παιδεία τους ήταν τέτοια που η οργή και ο θυμός τους κατά της χούντας δεν επέτρεπε στη λογική τους να κάνουν μια στοιχειώδη έρευνα για το αποτέλεσμα. Υπόψη ότι οι 200000 πρόσφυγες της Κύπρου ακόμη δεν έχουν αποκατασταθεί και κανένας δεν έχει λογοδοτήσει για το πάθημα τους. Κανένας επίσης δεν έχει λογοδοτήσει για τους 1619 αγνοούμενους και 9000 νεκρούς (6000 έλληνες και 3000 τούρκοι) οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι.

Αυτή τη στιγμή σίγουρα ένας από τους στόχους των δυνάμεων της ανωμαλίας είναι το κλείσιμο του σχολείου το ερώτημα είναι όμως αυτός ο στόχος είναι και ο μοναδικός; Υπάρχουν σήμερα αναλυτές με ελεύθερη σκέψη ώστε να εντοπίσουν και τους υπόλοιπους στόχους; Μπορούν τα μέλη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αυτή τη στιγμή να σταματήσουν να δίνουν άλλοθι στις δυνάμεις της ανωμαλίας να εκτελούν σφαγές και δολοφωνίες; Μπορούν τα μέλη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να ισορροπήσουν με τη λογική τους την επιθυμία και το θυμό και να ορθώσουν ισχυρό λόγο με ελάχιστη προκατάληψη (μακριά από παρατάξεις και «μαζικά κινήματα») και να κάνουν σωστή ανάλυση και ενημέρωση της κοινής γνώμης για το τι πρόκειται να επακολουθήσει από την ανώμαλη κατάσταση που βιώνουμε τις τελευταίες εβδομάδες; Οι δυνάμεις της ανωμαλίας είναι αδίστακτοι, οι 9000 νεκροί (6000 έλληνες και 3000 τούρκοι) δεν είναι τίποτα για αυτούς και καταφέρνουν να παγιδεύουν τις «μάζες» εξοργίζοντας τες ώστε να μην αντιλαμβάνονται ότι με τα ίδια τους τα χέρια βγάζουν τα ίδια τους τα μάτια, έλεος πια.

Να σημειωθεί ότι οι πρόσφυγες, οι νεκροί και οι αγνοούμενοι δεν ήταν οι μοναδικές απώλειες από τα γεγονότα της Κύπρου που έλαβαν χώρα εξαιτίας της χούντας του Ιωαννίδη, μια επίσης σημαντική απώλεια ήταν η ένταση της έχθρας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία ο απόηχος της οποίας μας επηρεάζει μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα να διαθέτουν και οι δύο χώρες τεράστια κονδύλια για εξοπλισμούς (σε βάρος κοινωνικών προγραμμάτων και της παιδείας) και να δίνουν τη δυνατότητα στις δυνάμεις της ανωμαλίας να εφαρμόζουν την τακτική «διαίρει και βασίλευε».

Μυτιλήνη, 25-12-2008