Για τις παρελάσεις

Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δ.Σ. Θεσσαλονίκης του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ: Ανακοίνωση για την επιβολή συμμετοχής του σχολείου μας στην παρέλαση

 

Ο Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δ. Σ. Θεσσαλονίκης  του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ,με αφορμή την άνωθεν επιβολή συμμετοχής του σχολείου μας στην παρέλαση για δεύτερη συνεχή χρονιά, παρά τη διαφορετική μας άποψη, θεωρώντας ότι οι παρελάσεις δεν βρίσκουν ούτε καν στοιχειώδες έρεισμα σε οποιαδήποτε επιστημονική παιδαγωγική προσέγγιση και αντιβαίνουν κατάφωρα τις αρχές του σεβασμού της διαφορετικότητας, της ειρήνης και των ίσων δικαιωμάτων, που το σύγχρονο σχολείο καλείται να υπηρετήσει, αποφάσισε μέσα από τη δημοσιοποίηση αυτού του κειμένου να καταθέσει τις επιστημονικές- παιδαγωγικές του αντιρρήσεις σχετικά με το ρόλο των μαθητικών παρελάσεων συνολικά*.

 

Μικρό ιστορικό

       Το μαθητικό συμπλήρωμα στις στρατιωτικές παρελάσεις ξεκίνησε στα χρόνια του Μεταξά, όταν η ομοιομορφία της εμφάνισης μαθητών και μαθητριών ήταν δεδομένη, ενώ η στρατιωτικοποίηση της νεολαίας (βλ. Ε.Ο.Ν.) ήταν βασικός στόχος του καθεστώτος. Από τότε οι μαθητικές παρελάσεις συνεχίζονται αδιάλειπτα καθοριζόμενες από  ένα θολό νομοθετικό πλαίσιο -«προαιρετικά και με το ζόρι», παρά την καταδίκη της χώρας μας από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το θέμα της υποχρεωτικότητας της συμμετοχής μαθητών και εκπαιδευτικών σ΄ αυτές. Η μόνη περίοδος που τέθηκε ουσιαστικά ζήτημα κατάργησής τους ήταν αμέσως μετά τη χούντα. Όμως οι παρελάσεις έμειναν ανέγγιχτες από οποιαδήποτε απόπειρα «εκσυγχρονισμού» ακολούθησε και έτσι μέχρι σήμερα μαθητές και μαθήτριες συνεχίζουν να παίζουν τα στρατιωτάκια με τους εκπαιδευτικούς (και ιδίως τους/τις γυμναστές/τριες) σε ρόλο «επιλοχία».

 

Από τη σκοπιά της παιδαγωγικής

       Προφανώς, η μαθητική παρέλαση (και μάλιστα στρατιωτικού τύπου) δεν αντέχει ούτε τη στοιχειώδη κριτική προσέγγιση από οποιαδήποτε σύγχρονη παιδαγωγική σκοπιά. Αφού όλα στην παρέλαση παραπέμπουν σε παιδαγωγικούς αρχαϊσμούς στρατιωτικού τύπου. Γι’ αυτό και όλη η προετοιμασία είναι μια ξεκομμένη δράση στο χώρο του σχολείου. Συναντά τη χαρούμενη αποδοχή των μαθητών/τριών, μόνο γιατί γίνεται «έξω» και αντιμετωπίζεται με την ιλαρότητα ενός παιχνιδιού ρόλων. Έτσι όμως η «εγχάραξη» επιτυγχάνεται πολύ ευκολότερα, αφού οι «συνθήκες πρόσληψης» είναι σχεδόν ιδανικές (πολύ θα θέλαμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας να γίνεται «έξω» και με «παιχνιώδη» διδακτική προσέγγιση).

 

 Όμως τι ακριβώς «εγχαράσσεται»;

 

α) Διαχωρισμός-διακρίσεις: αγόρια μπροστά, κορίτσια πίσω (ολοφάνερα σεξιστικό), αλλά και ψηλοί/ές μπροστά, κοντοί/ές πίσω (ολοφάνερα ακατανόητο) . Και κυρίως άξιοι/ες ξεχωριστά -η Ελλάδα της σημαίας-πληβείοι πίσω. Μάλιστα η εξάδα μόνο πηγαίνει συνήθως στη Δοξολογία και πάντα μπροστά- ξεκομμένη από τον υπόλοιπο μαθητικό όχλο. Εδώ, συναντάμε και το μεγάλο θέμα της απόρριψης των παιδιών με αναπηρίες. Η εγκύκλιος που επιτρέπει και τη συμμετοχή  ανάπηρων στην πράξη περιορίζεται στους/ις σημαιοφόρους και  αποτελεί καταφανώς επικοινωνιακό τρικ, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γενικευτεί, αφού οι απαιτήσεις για τη συμμετοχή στα «παρελαύνοντα τμήματα» δεν σέβονται διόλου τις ιδιαίτερες δυσκολίες και ανάγκες αυτών των παιδιών.

 

 

β) Θηριοδαμαστικός παβλοφισμός: Όλοι/όλες περπατάμε με το ίδιο αφύσικο βήμα, μετά από πολύωρη, μάλιστα, εκγύμναση , που μετατρέπει το σχολείο σε τσίρκο. Για να μπορούμε να «στοιχιζόμαστε» βλέποντας μόνο το κεφάλι του μπροστινού μας και να «ζυγιζόμαστε» ρίχνοντας ματιές στο πλάι στο/στη διπλανό/ή μας  και εντέλει να κινούμαστε σαν ρομποτάκια  με το ρυθμό που επιβάλλει  -παβλοφικά-η σφυρίχτρα ή το «ένα στο αριστερό».

 

γ) Αγελισμός - ομοιομορφία: συνδέεται με το προηγούμενο όσον αφορά στην κίνηση στο χώρο, αλλά επεκτείνεται και στην ενδυμασία. Την πιο ορατή προσπάθεια υποταγής του ατόμου στη μαζική ομοιομορφία του συνόλου. Τώρα τελευταία, μάλιστα, έχουμε σύνδεση του εθνικοσοσιαλιστικού αυτού κατάλοιπου με το θεσμό της χορηγίας. Συνήθως φροντιστήρια «χορηγούν» μέρος (φουλάρια, γιλέκα, μπερέδες κ.λ.π.)  της ενδυμασίας.

 

 

δ) Υποβιβασμός του ελεύθερου πολίτη σε υποταγμένο «υπήκοο»: Από ποιο φεουδαρχικό χρονοντούλαπο άραγε βγαίνουν αυτοί οι «επίσημοι» που στέκονται κάθε φορά στην εξέδρα (δεσπότης, στρατηγός, νομάρχης -οι αρχές και εξουσίες του τόπου) επιθεωρώντας με βλοσυρό βλέμμα τους υπηκόους τους, καθώς αυτοί τους  «αποδίδουν τιμές» (γιατί άραγε;) στρέφοντας την κεφαλή δεξιά (ενώ ταυτόχρονα κοιτάνε λοξά τη «στοίχισή» τους και ακόμα πιο λοξά τη «ζύγισή» τους);

 

ε) Κιτς και αισθητική κακογουστιά: Εκτός από τον τρόπο που κινούμαστε και τα ρούχα που φοράμε στην παρέλαση ακούμε και μουσική (δεν υπάρχει τελετουργία χωρίς μουσική υπόκρουση άλλωστε, εκτός από αυτές που απαιτούν πλήρη σιωπή). Και τι μουσική! Στρατιωτικά εμβατήρια (την κακοποίηση, δηλαδή, της όποιας συμφωνικής παράδοσης της Δύσης) που επενδύουν μουσικά κάποια άτεχνα στιχάκια εθνικιστικού κρεσέντου.

 

στ) Eθνικιστική μονοπολιτισμικότητα: Παρά τα ρητορικά φληναφήματα περί «σεβασμού των πολιτισμικών διαφορών» οι παρελάσεις αποτελούν έναν ακόμη  μηχανισμό (τον πιο χοντροκομμένο, ίσως) για την επιβολή είτε της αφομοίωσης είτε της ρατσιστικής απόρριψης και του αποκλεισμού του «διαφορετικού» από την εκπαιδευτική διαδικασία. Οι «καθιερωμένες» πλέον αντιπαραθέσεις γύρω από το ζήτημα των αλλοδαπών σημαιοφόρων το αποδεικνύουν περίτρανα.

 

Συνοπτικά, 

   Η ολοκληρωτική νοοτροπία, ο αποκλεισμός και οι διακρίσεις, ο μιλιταρισμός, η ψυχολογία μαζικής πειθαρχίας και η αφομοίωση δεν έχουν προφανώς καμιά σχέση με την κατάκτηση της ιστορικής γνώσης και την κριτική προσέγγιση της συλλογικής μνήμης από τους/τις μαθητές/τριες.

Αν κάτι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο είναι αυτό που χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους με τη λήξη του πολέμου:

“Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός στη γη”

Κι αυτό φυσικά δε μπορεί να γίνει μέσα από την παρέλαση, το αντίθετο μάλιστα.

 

 

*Το εποπτικό συμβούλιο των Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ υποστηρίζει 
ομόφωνα την απόφαση του συλλόγου διδασκόντων του 1ου  Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ για τις παρελάσεις, θεωρώντας τις παρελάσεις ως συντηρητικά ιδεολογικά σύμβολα και αναχρονιστικές πρακτικές που αντιτίθενται στην υπόσχεση της Παιδαγωγικής ως επιστήμης της εκπαίδευσης για ένα ανθρώπινο και δημοκρατικό σχολείο για όλα τα παιδιά, που προετοιμάζει το δημιουργικό, κοινωνικό, ικανό για συνεργασία και ολόπλευρα ολοκληρωμένο άνθρωπο.

 

Το εποπτικό συμβούλιο

Τάσος Λιάμπας Λέκτορας, Αθανάσιος Αϊδίνης Επίκουρος καθηγητής,  Έφη Παπαδημητρίου Λέκτορας

από εδώ http://www.alfavita.gr/ank_b/ank23_10_9_0350.php

Οι μπάτσοι

Mεγαλωμένος μέσα στη δικτατορία, κληρονόμησα ένα σύνδρομο. Για χρόνια, όταν έβλεπα στολή στο δρόμο με έπιανε ταχυπαλμία και άλλαζα κατεύθυνση. Γενικότερα, κληρονόμησα μία οργανική αλλεργία για κάθε είδους «Αρχή» που ανά πάσα στιγμή μπορεί να επέμβει στη ζωή σου για λόγους που μόνο η ίδια ξέρει. Του συνεργάτη μας στην Κύπρο Γιώργου Πήττα.

Αυτό το σύνδρομο (και άλλα αρκετά υποθέτω) δεν έχει φύγει ακόμα από μέσα μου αν και, γνωρίζω πως δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κοινωνία χωρίς δημόσια τάξη και αστυνομία.

Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, κάποιοι, πρέπει να κάνουν αυτή τη δουλειά.

Οι μπάτσοι.

Σε όλον τον κόσμο, είναι περίπου ίδιοι.

Και για να εξηγηθούμε, μιλάμε για τους μπάτσους, δηλαδή αυτούς που είναι εντεταλμένοι να διαφυλάττουν την δημόσια τάξη από ότι πραγματικά ή προσχηματικά μπορεί να τη διακυβεύσει.

Δεν θα ασχοληθούμε με τους αξιωματικούς στις εγκληματολογικές υπηρεσίες, αυτούς που εξιχνιάζουν φόνους και εγκλήματα, δεν θα ασχοληθούμε καν’ με εκείνους που είναι σε καθαρά επιτελικές θέσεις και σχεδιάζουν στρατηγικές προστασίας πολιτικών προσώπων ή ακόμα και όσους δουλεύουν σε υψηλά επίπεδα στην αντιτρομοκρατική κ.α.

Μας ενδιαφέρουν οι μπάτσοι.

Αυτοί, που είναι στους δρόμους είτε σαν «απλοί αστυφύλακες» είτε σαν συγκροτημένα σώματα καταστολής και πρόληψης.

Και βεβαίως, με όσους τους καθοδηγούν ή τους εμπνέουν και τους σπρώχνουν προς συγκεκριμένες συμπεριφορές έναντι των πολιτών.

Ημεδαπών, αλλοδαπών, νόμιμων, παράνομων, σεσημασμένων ή όχι, δεν μας πολυενδιαφέρει ή μάλλον δεν μας ενδιαφέρει καθόλου.

Η «μπατσαρία» στην Ελλάδα, έχει εξαιρετικά βεβαρυμμένο παρελθόν.

Και οι γενιές που την βίωσαν σαν όργανο προστασίας των μετεμφυλιακών και δικτατορικών χρόνων είναι ακόμα ζωντανές και διατηρούν τη μνήμη άσβεστη.

Να σημειώσω εδώ, πως όσα γράφω ισχύουν και για την Κύπρο, όπου πρόσφατα, είχαμε ανάμεσα σε διάφορα άλλα, και τον αδιανόητο εξευτελισμό ενός παιδιού 15 χρόνων που υποχρεώθηκε να περάσει τη νύχτα γυμνό στο κρατητήριο για «παραδειγματισμό».

Θεωρώ αυτονόητο, πως όσοι είναι υπεύθυνοι για αυτό, δεν πρέπει να τιμωρηθούν με κάποια διοικητική ποινή, αλλά να αποταχθούν από το Σώμα χωρίς δεύτερη κουβέντα, εφ όσον βεβαίως , οι καταγγελίες ισχύουν όπως τις πληροφορηθήκαμε από τις εφημερίδες.

Πάντως –οφείλω να το πω- οι δυνάμεις της Τροχαίας, όποτε έτυχε να συναπαντηθούμε, στην Κύπρο τουλάχιστον, ήσαν εξαιρετικά ευγενείς και τυπικές. Με το «σεις και το σας» που λέμε.

Μπάτσοι λοιπόν.

Αν το δούμε καθαρά, μία από τις δουλειές της μπατσαρίας είναι η προάσπιση της τάξης του συστήματος.

Όταν το σύστημα θελήσει να καταστείλει μία απεργία, ή μια διαδήλωση, ακόμα και αν αυτή έχει χιλιάδες χιλιάδων συμμέτοχους, θα στείλει τις ειδικές δυνάμεις για να πήξουν το σύμπαν στα χημικά.

Με την ίδια ευκολία θα το κάνει και για μια συγκέντρωση 30 ανθρώπων.

Έτσι, υπό οποιαδήποτε διακυβέρνηση, η Αστυνομία ή έστω ένα μέρος της θα έπρεπε να θεωρηθεί ως a priori εχθρός μιας οποιασδήποτε κοινωνίας που πάσχει να μείνει ζωντανή.

A posteriori όμως, μπορεί κανείς να πει πως αυτό θα ίσχυε μόνο, αν το σύστημα ήταν σε ανοιχτό πόλεμο με μαζικές δυνάμεις της κοινωνίας και έρεπε προς οριστική κατάρρευση.

Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν συμβαίνει, αλλά ειδικά στην Ελλάδα, το ζητούμενο από το «σύστημα» είναι να εξελιχθεί σε κάποτε, σε…σύστημα.

Δηλαδή, να ικανοποιεί, αν μη τι άλλο, μια σειρά από αυτονόητες ανάγκες των πολιτών σε όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής. Και σε αυτές τις ανάγκες, μπαίνει ως ακόμα μία προτεραιότητα να βρεθούν οι τρόποι μέσα από τους οποίους και ο τελευταίος μπάτσος θα γίνει επιτέλους…αστυνομικός υπάλληλος, δηλαδή να αποκτήσει συνείδηση δημοσίου λειτουργού που πληρώνεται από τον πολίτη τον οποίον και οφείλει να θεωρεί αφεντικό.

Δεν ξέρω τι θα κάνει ο κος Χρυσοχοΐδης.

Γνωρίζω πως δεν ήθελε να αναλάβει την καυτή πατάτα του συγκεκριμένου Υπουργείου, αλλά από την άλλη πλευρά, η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης καλώς ή κακώς θεωρεί πως η προηγούμενη θητεία του ήταν πολύ πετυχημένη. Δεν αμφιβάλλω –νομίζω- για τις καλές του προθέσεις. Αλλά, οι δηλώσεις του, αντιφατικές ως επί το πλείστον, μάλλον δημιουργούν ένα εξαιρετικά θολό τοπίο για το τι θα ακολουθήσει.

Αν επιμείνει στη στρατηγική της ασφυκτικής αστυνόμευσης των Εξαρχείων, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα προκαλέσει τα αντίθετα από όσα θα ήθελε.

Θα πρέπει να θυμηθεί και να αναλύσει, πως στα Εξάρχεια, ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του 80 ένας παντελώς απρόκλητος πόλεμος κατά της περιοχής, πόλεμος τόσο παράλογος που ως ήταν φυσικό δημιούργησε μια ανακυκλούμενη στρέβλωση για την οποία την ευθύνη φέρει 100% το σύστημα και το Υπουργείο (τότε) Δημόσιας Τάξης.

Σε τελείως προσωπικό επίπεδο, εγώ, στα 53 μου, όποτε είμαι στην Αθήνα και πρέπει να κυκλοφορώ στην περιοχή, αγριεύομαι και νιώθω εξαιρετικά άβολα με όλους αυτούς τους βαρυφορτωμένους ένστολους που θυμίζουν Star Wars.

Επιπλέον, είναι συχνά προκλητικοί, μιας που καθώς περνάς από δίπλα τους κάποιες φορές σου ψιθυρίζουν μερικές χριστοπαναγίες για να νευριάσεις και μετά να σε βουτήξουν για…απείθεια.


Κύριε Χρυσοχοΐδη. Το σύνθημα «οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη» το θυμάστε;

Δεν ξέρω αν την πουλάνε ακόμα, αλλά ξέρω, πως στη μία γωνία είναι μαζεμένοι 5-10 αστακοί, και στην απέναντι, στα δέκα μέτρα, γίνεται κανονικά το παζάρι της πρέζας.

Και αφού φύγει ο έμπορος, ο εξαρτημένος, στην ίδια θέση, χτυπάει την ένεση.

Όλο το έργο, μπροστά στα μάτια τους. Υποθέτω πως η απάντηση εδώ είναι πως αυτά είναι δουλειά της δίωξης ναρκωτικών.

Ε λοιπόν κύριε Χρυσοχοΐδη μου, πριν πραγματικά σας αδικήσουν οι πραγματικότητες, κάντε το απλό, το σοφό και το μόνο, πραγματικά το μόνο που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα.

Δώστε εντολή να αποσυρθούν πάραυτα όλοι οι αστακοί από την περιοχή.

Αφήστε τα Εξάρχεια να ξαναγίνουν μία κανονική γειτονιά όπως είναι η Νέα Σμύρνη ή το Φάληρο, με νορμάλ αστυνομικό τμήμα και νορμάλ αστυφύλακες να κάνουν περιοδικές πεζές περιπολίες ανά ζεύγη και αυτούς που θα το κάνουν θα πρέπει να τους επιλέξετε προσεκτικά για να μην προκαλούν.

Τα Εξάρχεια, το ξανάπαμε, είναι μια περιοχή που φιλοξενεί 100 και πλέον εκδοτικούς οίκους, εκθέσεις, ομάδες χορού και φωτογραφίας και, τα πιο ζωντανά μέλη της νεολαίας. Η οποία οφείλει να αντιδρά όταν την προκαλούν. Η εξουσία, έτσι και αλλιώς είναι εξ ορισμού προκλητική.

Όταν τονίζει την παρουσία της, είναι χυδαία.

Και όταν το παρακάνει, είναι αυτόματα εχθρός και άλλη όχθη.

Δεν είναι οι πολίτες που χρειάζονται σκούπα, γιατί δεν είναι σκουπίδια.

Σκουπίστε τους μπάτσους σας και κάντε τους Αστυνομικούς.

Δηλαδή, υπάλληλους του κάθε πολίτη. Όλων.

Και του κυρίου που μένει στα Εξάρχεια από το 1935 και του μαλλιά που αράζει να πιεί τον καφέ του ή να ξενυχτήσει κουβεντιάζοντας.

Δράστε άμεσα, προς τη σωστή κατεύθυνση γιατί αύριο είναι Δεκέμβρης.

Και το μυαλό και η καρδιά του 20άρη δεν μπορεί και δεν πρέπει να σκεφτεί τις δικές μας ενήλικες παραμέτρους. Ευτυχώς!

Γιατί κάπου εκεί, ξεκινά η αλλοτρίωση και το χάλασμα


Πηγή TVXS.gr

Κίνηση ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ (σσ. ας ασχοληθούμε στη ΓΣ))

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ σοβαρή προσπάθεια συνεννόησης για τη ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ έπειτα από 27 ολόκληρα χρόνια διάλυσης και απραξίας του κορυφαίου οργάνου του φοιτητικού κινήματος έκαναν χθες οι φοιτητές. 

Οι εκπρόσωποι όλων των οργανωμένων πολιτικών φοιτητικών παρατάξεων, πλην της ΕΑΑΚ (Εξωκοινοβουλευτική Αριστερά) που διαφώνησε με τη διαδικασία, κατάφεραν χθες να συμφωνήσουν στη διεξαγωγή Πανσπουδαστικού Συνεδρίου την ερχόμενη εβδομάδα (23-25 Οκτωβρίου) το οποίο, εφόσον διεξαχθεί, θα εκλέξει το προεδρείο της νέας ΕΦΕΕ. Οι εκπρόσωποι της ΔΑΠ, της ΠΑΣΠ, της Πανσπουδαστικής (ΚΚΕ) και της ΑΡΕΝ (Συνασπισμός) συναποφάσισαν μάλιστα τη σύσταση της τεχνικής γραμματείας η οποία θα αποφασίσει περί το Πανσπουδαστικό Συνέδριο, θα συνεδριάσει την ερχόμενη Παρασκευή 16 Οκτωβρίου και σε αυτήν θα συμμετέχουν ένας εκπρόσωπος από κάθε παράταξη. 

«Τα ζητήματα που μας απασχολούν είναι πολλά και όσο καθυστερούμε να συγκροτήσουμε ενιαία όργανα, το φοιτητικό κίνημα θα αδυνατεί να εκφράσει άποψη δίνοντας τη δυνατότητα στους καιροσκόπους να το διχάζουν. Τα ιδιωτικά κολέγια, τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, ο νόμος πλαίσιο που καταργεί κάθε έννοια δημοκρατίας και ποιοτικής δωρεάν εκπαίδευσης, είναι ζητήματα που πρέπει να μας βρουν ενωμένους απέναντί τους», τόνισε ο γραμματέας της ΠΑΣΠ Μιχάλης Νικηφόρος. 

«Σήμερα το φοιτητικό κίνημα στέλνει ένα πρώτο μήνυμα ενότητας και αλληλεγγύης. Παραμερίζοντας τα λάθη και τα εμπόδια του παρελθόντος, δίνουμε μια προοπτική ενότητας μέσα από την κατ΄ αρχήν σύγκληση της τεχνικής γραμματείας για τη διοργάνωση του Πανσπουδαστικού Συνεδρίου» αναφέρει η ΔΑΠ. 

«Τώρα είναι η ώρα για ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος απέναντι στη θύελλα των αντιλαϊκών μέτρων που έρχονται» ανέφερε η ΚΝΕ. Βέβαια το πιο σοβαρό «αγκάθι» στην προσπάθεια συνεννόησης των παρατάξεων, εκτός από την αρνητική στάση της ΕΑΑΚ, είναι ότι για να εκλεγεί το νέο 21μελές κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ θα πρέπει προηγουμένως να συμφωνήσουν όλοι σε κοινά αποδεκτά αποτελέσματα των προηγούμενων φοιτητικών εκλογών.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4541026

Human centered MPATSOK

Την παραίτηση του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ., Βασίλη Τσιατούρα, ζήτησε και έλαβε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Ο κ. Χρυσοχοΐδης είπε ότι «έχω ζητήσει δημόσια συγγνώμη για το χθεσινό επεισόδιο και το κάνω για 2η φορά» και τόνισε οι λογικές σερίφη και ράμπο οφείλονται σε υπερβάλλοντα ζήλο, ο οποίος δεν είναι καλός οδηγός για την Αστυνομία.

Ακόμα, χαρακτήρισε απαράδεκτη τη στάση της Αστυνομίας αναφορικά με τις χθεσινές προσαγωγές στα Εξάρχεια και είπε «όχι στην αστυνομοκρατία» καθώς και στις «ζαρντινιέρες και στο ξύλο στα παιδιά». Πρόσθεσε ότι «δεν θα δεχθούμε άβατα, ούτε χούλιγκανς». 

Ο κ. Χρυσοχοΐδης εξήγγειλε ως άμεση προτεραιότητα την ίδρυση ειδικού γραφείου διερεύνησης καταγγελιών αστυνομικής αυθαιρεσίας και, δεύτερον, νέου σύγχρονου αυστηρού και αποτελεσματικού πειθαρχικού κώδικα στην Αστυνομία. 

«Θέλω να είμαι σαφής. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν είναι ευφημισμός. Ενδεχομένως να γίνουν λάθη. Ενδεχομένως κάποιοι να δείξουν υπερβάλλοντα ζήλο. Άλλοι, ίσως να θέλουν να ονειρεύονται αντάρτικα πόλεων και εξεγέρσεις. Όμως, σκοπός μας είναι μία ανοιχτή πόλη, όπου δεν θα έχουν θέση αστυνομικές αυθαιρεσίες, ούτε θα υπάρχουν άβατα για τους πολίτες. Ο δρόμος είναι ανηφορικός. Απέναντί μας βρίσκονται αυτοί που χάνουν το ελεύθερο να πλιατσικολογούν και να βανδαλίζουν ανενόχλητοι το κέντρο. Οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία επικροτούν την προσπάθειά μας», τόνισε. 

Αναφερόμενος στη συμπεριφορά της Αστυνομίας είπε ότι «δεν θέλουμε ένα αστυνομοκρατούμενο κέντρο. Δεν πιστεύουμε ότι η καταστολή είναι τρόπος για να εξασφαλίζουμε κοινωνική ειρήνη και ποιότητα ζωής των κατοίκων. Εδώ και δέκα μέρες στα Εξάρχεια και στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας είναι παρούσα η Ελληνική Αστυνομία. Βάζουμε τέλος στα γκέτο και τα "άβατα". Επαναφέρουμε τη νομιμότητα και το αίσθημα ασφαλείας των πολιτών. Το μήνυμά μας με πράξεις και όχι δηλώσεις είναι σαφές. Δέχομαι τη φωνή, την οργή των πολιτών για ασφαλείς ανθρώπινες γειτονιές. Δεν δέχομαι ιδεολογήματα που θα καλύπτουν την ανομία και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των Αθηναίων». 

Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα γίνουν κρίσεις για να επιλεγεί ο νέος αρχηγός στην Ελληνική Αστυνομία.

από εδώ http://www.tvxs.gr/v24056

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ 19/10/2009

Το Σάββατο 17 Οκτώβρη, 400 διαδηλωτές και διαδηλώτριες πορευτήκαμε στους δρόμους της Νίκαιας σε μια πορεία οργής για την πρόσφατη δολοφονία του 25χρονου πακιστανού μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ από βασανιστήρια στο Α.Τ. Νίκαιας, καλεσμένη από αναρχικές συλλογικότητες και τοπική συνέλευση από τις περιοχές.

Περάσαμε από κεντρικούς δρόμους της περιοχής, από το σπίτι του δολοφονημένου και κατευθυνθήκαμε προς το τμήμα. Οι μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις των ΜΑΤ, Δέλτα και Ζήτα που «συνόδευαν» τη διαδήλωση, μπροστά, πίσω και σε παράλληλους δρόμους, υπέδειξαν την επίσημη τοποθέτηση του σοσιαλιστικού πια Υπουργείου Δημόσιας Τάξης (Προστασίας του Πολίτη!): κάλυψη και στήριξη των βασανιστών φονιάδων, αστυνομική κατοχή της περιοχής για τον κόσμο του αγώνα και της αλληλεγγύης. Εξάλλου, ό,τι συνέβαινε θα συνεχιστεί: ξύλο, βασανιστήρια, εξευτελισμοί στα αστυνομικά τμήματα της επικράτειας.

Στη συγκέντρωση και κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια της πορείας η βροχή δυνατή. Όμως στο ύψος του Α.Τ. Νίκαιας δεν ήταν μόνο οι στάλες της βροχής. Η διμοιρία του αστυνομικού φράγματος, προστασίας του τμήματος δέχτηκε και μια βροχή από πέτρες. Η συντεταγμένη συνέχιση της πορείας και αποχώρηση από το σημείο αντιμετώπισε τη συνδυασμένη επίθεση δυνάμεων των ΜΑΤ στην πίσω πλευρά και στα πλάγια της πορείας. Οι περιφρουρήσεις κράτησαν ενώ κάτοικοι από τα πεζοδρόμια και τα μπαλκόνια αποδοκίμαζαν και έβριζαν τον αστυνομικό στρατό κατοχής. Όμως μέσα στο νέφος των δακρυγόνων και την επίθεση των ΜΑΤ με γκλοπς κάποιοι/-ες αποκόπηκαν με αποτέλεσμα να προσαχθούν.

Η πορεία ολοκληρώθηκε στο περιβολάκι της Νίκαιας, όπως ήταν συμφωνημένο και δεδομένων των προσαγωγών ένα μεγάλο μέρος των συγκεντρωμένων προχωρήσαμε σε κατάληψη του Δημαρχείου Νίκαιας για την άμεση απελευθέρωση των αιχμαλώτων συντρόφων και συντροφισσών μας. Ορισμένοι που αποχώρησαν με τα οχήματά τους σταματήθηκαν στη συμβολή της Πέτρου Ράλλη με τον Κηφισό από μηχανοκίνητες αστυνομικές δυνάμεις και προσήχθησαν επίσης. Συνολικά, οι προσαγωγές έφτασαν τις 11, σε 8 απ’ τους οποίους απαγγέλθηκαν κατηγορίες. Στους 3 αποδόθηκαν κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα ενώ οι υπόλοιποι 5 διώκονται σε βαθμό κακουργήματος σύμφωνα με τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο περί «απόκρυψης των χαρακτηριστικών κατά την τέλεση αδικήματος που αφορά σε διατάραξη κοινής ειρήνης», δηλαδή το περίφημο ιδιώνυμο της κουκούλας. Πρόκειται για την πρώτη απόπειρα εφαρμογής της εν λόγω διάταξης που αποτελεί το νέο πολυδιαφημισμένο όπλο στη νομοθετική φαρέτρα του κράτους ενάντια στους αντιστεκόμενους. Ουσιαστικά, υιοθετείται η ναζιστική λογική της συλλογικής ευθύνης απέναντι σ’όποιον επιλέγει να συμμετέχει σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, πράξεις αντίστασης και κοινωνικές συγκρούσεις από την στιγμή που η κατοχή μέσων αυτοπροστασίας (πχ. μαντήλι) απέναντι στην αστυνομική βία ποινικοποιείται και επιφέρει ακόμα και ποινή κάθειρξης. Ευρύτερα, εξυπηρετεί το νέο κρατικό δόγμα «δημοκρατία και πυγμή» -έτσι όπως ανακοινώθηκε από το νέο υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κατά του κόσμου της εξέγερσης και κάθε εν δυνάμει αντιστεκόμενου- σε όλο του το μεγαλείο… Όπως στη συγκέντρωση εργατών και ανέργων της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Περάματος την Πέμπτη 15 Οκτώβρη έξω από το Υπουργείο Εργασίας στην οδό Πειραιώς και με την ευρύτερη κατασταλτική πολιτική που ασκείται απέναντι στις εργατικές κινητοποιήσεις.. Όπως στα κατεχόμενα εδώ και μέρες Εξάρχεια. Όπως στις πρόσφατες εισαγγελικές παραγγελίες κατά καταληψιών μαθητών. Η αστυνομική βαρβαρότητα δεν είναι παρά η κατασταλτική εκδοχή της κρατικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας: καταπίεση, εκμετάλλευση, υποταγή, θάνατος.

Η νέα πολιτική διαχείριση αυτό που ήρθε κυρίως να διαχειριστεί είναι την κοινωνική διάσταση της κρίσης των ημερών μας: τη διευρυμένη ανυπακοή και σύγκρουση με τις επιταγές της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Καμιά ψευδαίσθηση λοιπόν. Καμιά αλλαγή δεν θα υπάρξει από καμιά νέα κυβέρνηση. Όπως πάντα άλλωστε. Η κρατική τρομοκρατία συνεχίζεται και μαζί ο αγώνας για κοινωνική και ατομική απελευθέρωση, για έναν κόσμο ελεύθερο χωρίς εξουσία.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΙΔΙΩΝΥΜΑ

Θ’ΑΠΑΝΤΗΘΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

-ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Δευτέρα 19/10 στις 19.00 στη κατειλημμένη Πρυτανεία

-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Τρίτη 20/10 στις 11.00 στα Δικαστήρια Πειραιά

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

από εδώ http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1094118

Κατάληψη για (τα) πάντα!

WE WANT EVERYTHING

As college students, we are told we should be grateful for being here. It’s our supposed salvation from a lifetime of wage slavery and misery, but it’s becoming very obvious that our future has already been looted by our present leaders. Most of us will spend most of our lives in debt, chained to commodities, working for things we’ll never own. We become students in order to sell our activity as complex labor, to become technicians of this vast capitalist machine we call ’society’. That is to say, not because it’s the best possible use of our lives but because other means of survival have been foreclosed. Being a student, like being a worker or prisoner, is a social role defined by its relation to the reproduction of the economy of capital. Now we live like lost children, because capitalist society has no future: it is collapsing in on itself, and trying to take us with it. We are nothing, and to become anything at all we will have to take everything we need.

If one thing is brutally obvious, it’s that there is no point demanding anything from a system which is trying to eat us alive, or negotiating with rulers who will never see us as anything but numbers. From budget cuts at our schools to mass layoffs and foreclosures, from police murders on BART to the exploitation and persecution of migrants from the south, from the criminalization and incarceration of youth of color to political activists facing decades in prison, from the destruction of UCSC’s Upper Campus ecosystems to the giant plastic garbage dump in the middle of the sea, these ‘problems’ are all symptoms of a system based on private property and the police who enforce it. The solution cannot be granted to us by anyone: we have to build it ourselves by organizing autonomously, developing collective power and generalized self-management.

This won’t be easy. All our lives we have been trained to obey authority instead of to subvert and resist it and trust ourselves and each other.

We can only learn by doing. We can only find each other in struggle. We have begun.

WE ARE students, workers, unemployed; we are undocumented and on probation; we are sick of being ripped off by bosses and bullied by cops; we are the youth, we have no future, and we are power hungry.

WE ARE YOUR FRIENDS; YOU’LL NEVER BE ALONE AGAIN.

-an autonomous committee at occupied ucsc

http://occupyca.wordpress.com/

Μέρες Σοσιαλισμού Πογκρόμ / αστυνομοκρατία. «Σοσιαλιστική» καταστολή προστασια του πολίτη

Η αυτοκρατορία του εσωτερικού εχθρού ...αντεπιτίθεται. Τώρα αυτοονομάζεται δημοκρατία και σοσιαλισμός και λαϊκή κυριαρχία και κάποιοι πιο «προχωρημένοι» ηγέτες της σοσιαλιστικής Διεθνούς δηλώνουν αντιεξουσιαστές στην εξουσία…

Εξάρχεια: Πέμπτη/Παρασκευή/Σάββατο 8/9/10 Οκτώβρη 2009.

Πνεέι άλλος αέρας σοσιαλιστικός . Δεν τον νιώθετε?

Δυο μέρες μετά την αλλαγή της πράσινης σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Μπατσόκ γίνεται επέλαση της πράσινης εξελιγμένης χούντας στο κέντρο της Αθήνας..

ΜΕΡΟΣ Α

«…Καφετέρια στην πλατεία Εξαρχείων.… Τα Ματ ορμούν… η μπατσο επέλαση ξεκινά, Βουτάνε στο σωρό και ότι κινείται…

-Μην κουνηθείς ρε. Εδώ μείνει. Πέσε στα γόνατα. Τα στοιχεία σου.

-Ρε κάνε μου τη χάρη και τράβα παραπέρα πίνω τον καφέ μου.

-Σήκω πάνω ρε και πέσε κάτω ακούς τη σου λέω. Εδώ κάνω έλεγχο.

-Γιατί θέλεις τα στοιχεία μου και ζητάς έλεγχο στην τσάντα μου.

-Δεν θα ανοίξουμε κουβέντα τώρα, ταυτότητα έχεις…και άσε τις μαγκιές σε μένα.

-Έχω προσωπικά δεδομένα στην τσάντα και σου απαγορεύω να δεις,

-Άσε ρε τις μαλακίες που ξέρεις. Τη έχεις στην τσάντα και άσε τις μαγκιές για να μην έχεις άσχημα ξεμπερδέματα. Έλα με το καλό.

-Είναι προσωπικά μου αντικείμενα

-Άνοιξε την.

-Γιατί με ψάχνεις? Έχεις στοιχεία ότι έχω κάνει κάτι , έγινε κάτι στην περιοχή,

-Έλα τελείωνε να μη σε νοιάζει.

Ακολουθεί η πρώτη εξακρίβωση και ψάξιμο τσάντας και ο μπάτσος προτρέπει τον ελεγμένο πολίτη να σηκωθεί να ξεκουμπιστεί να φύγει από την πλατεία.

Στο μπλόκο που βρίσκεται δέκα μέτρα πιο πάνω… Νέος έλεγχος.

-Μα τώρα μου έκαναν έλεγχοι οι συνάδελφοι σου Δεν το είδες ότι τόση ώρα με ψάχνανε κάτω?

-Δεν είδα τίποτα. Τα στοιχεία σου και άνοιξε την τσάντα…

Ακολουθεί φασαρία και έντονος διαξιφισμός.

Ακολουθεί νέα έρευνα και σωματική…βίαιη έρευνα.

Μετά το τέλος της σοσιαλιστικής γυμναστικής… αναγκαστικά ο προστατευόμενος πολίτης πρέπει να περάσει από ένα τρίτο μπλόκο ένστολων στην πάνω πλευρά της πλατείας.

Έλεγχος εκ νέου…Τα πνεύματα οξύνονται… (όλα σε κόσμιο λεξιλόγιο αλλά με την ανάλογη μπατσικη μαγκιά και ύφος εξουσίας)

Αναζητείται ο διμοιρίτης για να λύσει το… πρόβλημα που θα καταλήξει σε στάση αντίσταση, απειλή, απρόκλητη επίθεση επικίνδυνες σωματικές βλάβες συμμετοχή στην αλ καιντα…

Εμφανίζεται ένας πιτσιρίκος μόλις έχει βγει δεν έχει βγει καλά καλά από τη «σχολή»

-Τι θες και δημιουργείς πρόβληματα? Τραβάς Κανά ζόρι?

-Γιατί με ψάχνεται πάλι. Τώρα δεν με ελέγξατε?

-Όχι δεν σε ελέγξαμε. Τη έχεις στην τσάντα, ταυτότητα έχεις?

-Με ελέγξανε οι άλλες δυο ομάδες που είναι στα δέκα μέτρα.

-Καλά καλά. Εδώ εμείς είμαστε αλλοι.

-Ρε πάτε καλά?

-Τα στοιχεία σου και γιατί κουβαλάς τσάντα. Άνοιξε την τσάντα τώρα για να τελειώνουμε εδώ και όχι αλλού, κατάλαβες η όχι? .

-Πες μου γιατί με ψάχνεις. Έχει γίνει κάτι ? Έγιναν επεισόδια?

-Όχι

-Πετάχτηκε καμία πέτρα?

-Όχι

-Τότε γιατί όλα αυτό?

-Για την ασφάλεια σας.

Για την ασφάλεια του πολίτη…»

ΜΕΡΟΣ Β

Επαγγελματίας Φωτορεπόρτερ καταγράφει το σαρωτικό πογκρόμ της αστυνομίας και τα καουμποϊλικια των μηχανοκίνητων φρουρών της νέας ελληνικής δημοκρατίας. (τους)

-Τη τραβάς ρε μαλάκα. Κατέβασε το ματζαφλάρι

-Είμαι φωτορεπόρτερ…

-Στ αρχίδια μου τι είσαι ρε μην τραβάς.

-Έλα δω ρε έλα εδώ.

Στο κατέβασμα της μηχανής τραβά ένα δυο κλικ

-Τον βουτάνε και του παίρνουν μηχανή και δημοσιογραφικές κάρτες.

Τον κρατούν για αρκετή ωρα και μετά από έντονες διαμαρτυρίες τον αφήνουν, αφού έχουν κάνει τον απαραίτητο έλεγχο. Ήταν επαγγελματίας φωτορεπόρτερ και αυτό που δεοντολογικά ξέρει να κάνει είναι να μην παραδίδει το απόρρητο δημοσιογραφικό του υλικό. Δεν θα γινόταν το ίδιο με κάποιον περαστικό που τραβούσε φοτο με το κινητό… Για αυτό προσοχή.

Πριν από όλα αυτά οι τοίχοι της Αθηνάς είχαν μια συμβολική –αφισα γροθιά στο στομάχι ιστορική αφίσα για την ελληνική δημοκρατία. (επί Νέας Δημοκρατίας)

Κυκλοφόρησε μια αφίσα –ιδιαίτερης ευαισθησίας- με τους μπάτσους από τη μια να καθηλώνουν και να καταμετρούν μετανάστες και από την άλλη Ναζί και ss να καθηλώνουν να καταμετρούν εβραίους και διαφωνούντες για την επιλογή σε στρατόπεδα.

Μόνο που η αφίσα είχε συνέχεια αλλά αυτή γράφτηκε τις δυο τελευταίες ημέρες στην περιοχή των Εξαρχείων αλλά και στην σκοτεινή ομπρελά τρόμου που άνοιξε στην ευρύτερη περιοχή, από την πατησιών μέχρι το Παλατάκι. (ο σοσιαλισμός επί (μ)Πα(τ)σόκ)

Με έλεγχους προσβλητικούς,(ύβρεις απειλές) έλεγχους εξευτελιστικούς (γύμνωνα) εξονυχιστικούς σε αυτοκίνητα, με ψάξιμο επιβατών, ελεγχους παράνομους με την σοσιαλιστική σφραγίδα της νέας τάξης πραγμάτων κλπ κλπ

Για να μιλήσουμε την «ψεύτικη σοσιαλιστική σας γλώσσα σας» κ.κ Χρυσοχοειδη αφεντικού του Υπουργείου προστασίας του πολίτη ( Υπ. προ πο )

Το προ. πο το σήκωσε η χούντα, το νέο προ. προ θα το αναδείξει το πασόκ.

Ακολουθούν μερικές απλές ερωτήσεις πολιτών που τόσο καιρό δεν κινδύνευαν στα Εξάρχεια αλλά χτες κινδύνεψαν πολύ…

Πόσο σύννομο και συνταγματικό είναι κ. Χρυσοχοΐδη όργανα της τάξεως να μπαίνουν σε μαγαζιά και να τραβούν με βία κόσμο έξω;

Να παίρνουν άτομα στη ΓΑΔΑ που έχουν δείξει στοιχεία;

Να αποκλείουν γειτονιές και δρόμους δίχως να έχει κουνηθεί φύλλο;

Να βρίζουν ό,τι κινείται;

Πόσο σύννομες είναι κ. Χρυσοχοΐδη οι σφαλιάρες σε 17χρονο στην Αραχώβης που μυστηριωδώς εξαφανίστηκε;

Πόσο σύννομοι είναι οι μασκαράδες ασφαλίτες;

Πόσο σύννομο και συνταγματικό είναι κ. Χρυσοχοΐδη όργανα της τάξεως να γδύνουν παιδάκια στο δρόμο ενώπιον όλων;

Πόσο σύννομο είναι κκ Χρυσοχοιδη να μην έχεις κάνεις τους διακριτικά; Και πως ο πολίτης θα γνωρίζει το όργανο που του πρόσφερε προστασία; ακόμη και όταν δεν τη χρειαζόταν;

Οι δυνάμεις καταστολής έκαναν την πρώτη σοσιαλιστική επέλαση των βαρβάρων. Μπήκαν σε μαγαζιά, στους δρόμους μας, μπήκαν και πάλι στις ζωές μας.

''Όχι τώρα, δεν αξίζει'', έλεγε ένας σ' ένα πιτσιρικά που στάθηκε μπροστά σε 100 και πλέον μπάτσους με ένα πλαστικό μπουκαλάκι νερό.

Ο μικρός έφυγε, όπως και το πλστικο νερομπουκαλο αργότερα. Ένα πλαστικό μπουκάλι νερό να χύνεται στο κράσπεδο, σα κραυγή σαν το ποτάμι της οργής που κατακλύζει οποιοδήποτε θέλει να αυτοαποκαλείται άνθρωπος με τιμή αξίες αλληλεγγύη και συντροφικότητα.

Δε θα άλλαζε όμως τίποτα στο σκηνικό. Η σαρωτική επέλαση των «προστατών του πολίτη» θα συνεχιστεί. Όλα είχαν από νωρίς ξεκαθαρίσει. Απλά οι επίσημες δηλώσεις του νέου αφεντικού προστάτη μας θα έδιναν και το πράσινο φως στην αστυνομία και το βαθύ κράτος να λειτουργήσει… σοσιαλιστικά…

Από τις δώδεκα περιπολικά φθάνουν στην Τρικούπη. Μηχανές (δέλτα, ζήτα) αλωνίζουν, ενώ στρατιές μπάτσων μεταμφιεσμένων (ανεπιτυχώς) σε ''πολίτες'', αρχίζουν να κατεβαίνουν από Καλλιδρομίου.

Η Τρικούπη κλείνει, και κόσμος φεύγει σταδιακά από το πάρκο. Από Θεμιστοκλέους, και Ναυαρίνου, οι στρατιές των κάθε λογής μπάτσων αρχίζουν να πλησιάζουν. Πίσω στην Τρικούπη κανάλια καταγράφουν το μεγάλο έπος. Οι δυσαρεστημένοι φασίστες, ξύνονται στη γκλίτσα. “Επιτελείται έργον”, ψελλίζουν αποσβολωμένοι στην Τιβί.

Με την ανύπαρκτη αιτιολογία των στοχευμένων επιθέσεων που έγιναν το μεσημέρι, έντεκα ώρες πριν(!) σε ένδειξη αλληλεγγύης στους διωχθέντες για συμμετοχή στη ''Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς'', τετρακόσιοι ένστολοι και αδιευκρίνιστος αριθμός ασφαλιτών παρελαύνουν στα Εξάρχεια. Μια η ώρα η μεγάλη επιχείρηση ξεκινά.

Από τις διμοιρίες των τραμπούκων ξεπετιέται κάθε λίγο ένα τσουτσέκι από τα «παιδιά της αγροτιάς» με εξάρτηση ραμπο –πληρωμένη από τον ελληνικό λαό- και επιδίδεται με «υπερβάλλοντα ζήλο» από κόσμο, κυρίως πιτσιρικάδες ταυτότητες ενώ ανοίγει τσάντες και ψάχνει ακόμη και πορτοφόλια.

Στη Μεσολογγίου, βάζουν μια ομάδα παιδιών που όλοι έδειξαν στοιχεία, να γονατίσουν. ''Μοιάζω τόσο ύποπτος;'', ρωτάει μια κοπελίτσα. ''Ρε κάτσε κάτω σου λέω ρε μαλακισμένο'', απαντά ο ανεγκέφαλος πατώντας τη μπότα στο πεζοδρόμιο με δύναμη. Μίσος. Ψάχνουν ρούχα, τσάντες, σώματικοι έλεγχοι, σκίζονται τσέπες , παντελονικών και κέρματα κατρακυλουν,...

Το ίδιο σκηνικό τρομοκρατιας από την πράσινη ελληνική αστυνομία παντού. Κόσμος υποχρεώνεται να γονατίσει. Ένας τύπος από το πλήθος αρχίζει και φωνάζει για ένα παιδί που χτυπήθηκε κοντά στην Αραχώβης. ''Που είναι το παιδί'', ρωτάει τους μπάτσους. Καμμία απάντηση. Μπορεί να είναι στους 80 ...τρομοκράτες συν 2 τοξικομανείς (γκραν σουξέ) που προσήγαγαν χθες. ΠΟΓΚΡΟΜ. Στη Μεσολογγίου γδύνουν παιδάκια. ''Κατέβασε ρε το παντελόνι σου''...Κι οι μπάτσοι να γελούν.

Από την άλλη πλευρά της Μεσολογγίου, τριάντα σαράντα άτομα στριμώχνονται από τα ΜΑΤ στη μέση. Ένας νοικοκύρης διαμαρτύρεται, προσπαθεί να διώξει τον κόσμο. ''Όχι τώρα''. Ο κόσμος φεύγει από την Μάνης. Οι περισσότεροι ελέγχονται. Κάποιοι υποχρεώνονται να γονατίσουν. Άλλοι ελέγχονται για δεύτερη φορά και οι ατίθασοι και για τρίτη. Οι μπάτσοι δε ζητούν καν ταυτότητες. Δηλώνουν τραμπούκοι με την πράξη τους. Κάποιοι εμποδίζονται να φύγουν από την Τρικούπη. Το πάρκο γεμάτο μπάτσους. Κανείς δεν εχει διακριτικά. Η πράσινη λαικη δημοκρατια εχει ξαμοληθεί με άνωθεν εντολές να καθαρίζει…στο πέρασμα της…κατά την πράσινη ανάπτυξη της νέας κυβέρνησης.

Κατά τις δυόμισι είχαν ξεχιθει στην πλατεία αφιονισμένα όλα τα είδη. Μπλε. Ζηταδες Δελταδες ζιου ζιτσου ΟΠΚε ειδικά σύγχρονα μπλε ΜΑτ. Κλούβες και περιπολικά για να φορτώσουν τα τελευταία λάφυρα. Δυο μετανάστες που είχαν βάλει στο μάτι τρέχουν να φύγουν. Τα καταφέρνουν. ''Μα με ξαναέψαξαν συνάδελφοί σας 10 λεπτά πριν'' τους λέει ένας άσχετος περαστικός. Κοιτούν με περηφάνεια. Τόση περηφάνεια.

Η ώρα είναι τρεις και μισή.

''Μα ούτε μια μολότοφ'', αναρωτιέται ένα από τα νέα ενστολα που κανει την επέλαση μαζί με τα «παλικαράκια» της διμοιρίας του. Ξεσπάνε όλοι σε γέλια. Χακί και μπλε πανηγυρίζουν.

Τέσσερις και κάτι. Οι Δέλτα τελευταίοι και ως ηρωικοί μηχανοκίνητοι νανο-ναζι αποχωρούν. Προηγουμένως κάνουν βόλτες στην ευρύτερη περιοχή και μάλιστα κάνουν το γύρω του θριάμβου πολλές φορές γύρω και πάνω στην πλατεία…. Κορνάροντας…

Αποχωρούσαν κάνοντας σούζες από την πλατεία. Γλέντι. Τα Εξάρχεια είχαν νεκρώσει. Η οργή αναδυόταν από τα τσιμέντα των πολυκατοικιών.

Η κατάληψη του ''άνδρου'' ολοκληρώνεται. 82 προσαγωγές. 2 συλλήψεις για ναρκωτικά και τουλάχιστον δυο ξυλοδαρμοί …περαστικών πιτσιρικάδων.

Ο στόχος ένας. Το μήνυμα ένα.

Η επιχείρηση σκούπα της «ελληνικής τρομοκρατίας του νέου υπουργείου προστασίας του πολίτη επί το έργο.

Πόσο αλήθεια αηδιαστικό είναι κκ. Χρυσοχοΐδη να μη μπορείς να πλησιάσεις το το σπίτι σου, το περίπτερο το πξιλικατσιδικο, το εστιατόριο που θες να φας , το καφέ που θες να πιεις τον καφέ, το πεζοδρόμιο που θε να περπατήσεις….επειδή όλα είναι κυκλωμένα από ΜΑΤ και τη σύγχρονη αστυνομία που με ζήλο οι φασίστες του σώματος έχουν ήδη δημιουργήσει με αντιασφυξιογόνε μάσκες πτυσσόμενα κλοπς, πιστόλια αυτόματα, χειροβομβίδες κλπ κλπ νέα εξοπλιστικά αμυντικά μέσα όπως χειροβομβίδες καουτσούκ σφαίρες καουτσούκ ηλεκτροφόρες συσκευές/γκλοπς ακινητοποίησης;

Πόσο αλήθεια αντιαισθητικό και απολιτα επικίνδυνο είναι να τρως δίπλα σε ένα από τα εκπαιδευόμενα σκυλιά σας που παίζει με το δακρυγόνο στο χέρι χαιδευει το οπλο του με το αλλο και σε κοιτάζει ειρωνικά γελώντας;

Πόσο σύννομο και συνταγματικό είναι να εισβάλλουν οι μπάτσοι στις ζωές μας;

Υ.Γ (1) Αν κάποιοι αμερικανόδουλοι νεοταξικοί, φίλοι του κκ Χήνοφωτη και των χρυσών συνεργατών του θέλουν να μετατρέψουν την Αθήνα σε Τροία και τις γειτονιές μας σε -γκέτο -φύλακες ας το ξέρουν καλά.

Την ελευθερία μας την διαφυλάσσουμεμε κάθε τρόπο.

Την ωραία Ελένη... την προστατεύουμε, την υπερασπιζόμαστε και τη φυλάμε σαν λύκοι.

Y.G (2)Η απάντηση ερώτηση που παραθέτουμε είναι χαρακτηριστική και δεν προέρχεται από το κείμενο αυτό σαν συμπέρασμα. Προέρχεται από το δρόμο. Εκεί που η σοσιαλιστική δημοκρατία παίρνει σάρκα και οστά…

Και είναι η φωνή των βιωματικά «προστατευόμενων πολιτών».

Πόσο παράνομη θα είναι η απάντηση που θα λάβετε;

Σίγουρα θα είναι δίκαιη.

κόκκινοι αντι-ρεπόρτερ

αναδημοσιευση απο το athens.indymedia

Στις 15/12 η δίκη για το θάνατο του Αλ. Γρηγορόπουλου

Για τις 15 Δεκεμβρίου, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ορίστηκε η δίκη των δύο ειδικών φρουρών που κατηγορούνται ως υπεύθυνοι για το θάνατο του μαθητή που συγκλόνισε όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό με νέους γεμάτους οργή, να βγαίνουν στους δρόμους και να επαναστατούν με αποτέλεσμα την πρόκληση σοβαρών επεισοδίων στο κέντρο της Αθήνας.

Από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού Επ. Κορκονέα, που κατηγορείται για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, έπεφτε νεκρός στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, στα Εξάρχεια, ο 15χρονος μαθητής.

Ο συνάδελφός του, Βασ. Σαραλιώτης, παρών στο τραγικό περιστατικό, κατηγορείται για απλή συνέργεια στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Για «ενσυνείδητη αδιαφορία» του Επ. Κορκονέα, κάνει λόγο το Συμβούλιο Εφετών, που επικύρωσε το βούλευμα του πρωτοβάθμιου Συμβουλίου για την παραπομπή των κατηγορουμένων σε δίκη. Προστίθεται πως ο Επ. Κορκονέας «ενώ προέβλεψε ως ενδεχόμενη συνέπεια των πυροβολισμών του τη θανάτωση κάποιων από τα άτομα, δεν απώθησε από τη συνείδησή του την εξεικόνιση του συγκεκριμένου εγκληματικού αποτελέσματος, αλλά επιδοκίμασε τη θανάτωση προσώπου».

Παράλληλα, ευθύνες αποδίδονται και στον Βασ. Σαραλιώτη, αναφέροντας πως η συμπεριφορά του «δεν υπολείπεται σε ποινική απαξία, καθώς και αυτός αγνόησε την εντολή του Κέντρου Άμεσης Δράσης και χωρίς να συντρέχει σοβαρός λόγος έκανε αρχικά χρήση χειροβομβίδας κρότου-λάμψης». Η παρουσία του χαρακτηρίζεται «ενεργητική, με εμφανή στοιχεία που υποδηλώνουν αυτονομία σκέψης και διακριτή πρωτοβουλία στη λήψη των αποφάσεων, όπως η συμμετοχή του στις αντεγκλήσεις και στην ανταλλαγή ύβρεων».

Επιπλέον, υπογραμμίζεται πως «όχι μόνο δεν απέτρεψε το συνάδελφό του από την επίμεμπτη ενέργεια, αλλά διατήρησε τη θέση του παραπλεύρως αυτού, έχοντας μάλιστα θέσει το χέρι του στη θήκη του όπλου που έφερε, ενώ είχε χαρακτηριστική στάση ετοιμότητας και επίδειξης ισχύος».

Η δίκη προσδιορίστηκε να διεξαχθεί στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Χαλκίδας για λόγους ασφαλείας, με τους συνηγόρους των δύο κατηγορουμένων να έχουν ζητήσει η δίκη να μεταφερθεί σε άλλη περιφέρεια που να απέχει περισσότερο από την Αθήνα.

http://www.cosmo.gr/News/Hellas/252051.html

Στο παρά 5' άδειες σε 33 κολέγια

Το σκανδαλωδώς καλύτερο προεκλογικό δώρο -τελικά- επιφύλαξε ο απερχόμενος υπουργός Παιδείας στα κολέγια, υπογράφοντας την αδειοδότησή τους κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και τόσο... κρυφά που αιφνιδίασε ακόμα και τους άμεσα ενδιαφερόμενους.

Παραμονές εκλογών άπλωσε το χέρι και αναποδογύρισε τον ελαφρύ, όπως αποδείχτηκε, «πάγο» στον οποίο είχε τοποθετήσει το ζήτημα καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Στις 30 Σεπτεμβρίου υπεγράφη η σχετική απόφαση, την 1η Οκτωβρίου δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της Κυβερνήσεως και την επομένη 33 κολέγια πήραν την πολυπόθητη άδεια λειτουργίας και μαζί μια βαθιά ανάσα. Δύο μόλις ημέρες πριν από τις εκλογές.

«Τελειώνει μια μεγάλη περίοδος αμφιβολιών για τη θέση των κολεγίων στον ελληνικό εκπαιδευτικό χώρο» δηλώνουν τα κολέγια. Από την άλλη, αμφιβολίες -τόσο για το χειρισμό όσο και για την ουσία της υπόθεσης- δημιουργεί μια τέτοια απόφαση-στροφή και ειδικά τέτοιες ημέρες, οι οποίες παραδοσιακά και εθιμικά δεν συνοδεύονται από υπουργικές υπογραφές και αποφάσεις.

Ειδικά για το ζήτημα των κολεγίων απαιτούνται διευκρινίσεις για την επαναδρομολόγηση των διαδικασιών ελέγχου των αιτούντων, καθώς είχαν καταστεί εντυπωσιακά προβληματικές εξαιτίας αλλεπάλληλων εμποδίων μέχρι τελευταία στιγμή (παραιτήσεις κ.ά.). Χαρακτηριστική δε, ήταν η δήλωση Σπηλιωτόπουλου, αρχές Σεπτεμβρίου: «Δεν θέλουμε να είμαστε οι επισπεύδοντες αυτή την περίοδο».

Σημειωτέον προ ημερών κατατέθηκε στο ΣτΕ από πανεπιστημιακούς φορείς η αίτηση ακύρωσης της αδειοδότησης της πρώτης φάσης.

Τα κολέγια πάντως που εξασφάλισαν την άδεια λειτουργίας είναι όλα, πλην ενός από αυτά που είχαν λάβει την άδεια ίδρυσης πριν από λίγους μήνες, ήτοι 33 (από 34 που είχαν αδειοδοτηθεί κατά την αρχική φάση), τα οποία με τα παραρτήματά τους φτάνουν τα 40. Πρόκειται για κολέγια τριών κατηγοριών. Καταρχήν είναι τα κολέγια που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και εμπίπτουν στις διατάξεις της ευρωπαϊκής οδηγίας που αναγνωρίζει επαγγελματικά δικαιώματα στους κατόχους των αντίστοιχων τίτλων. Ακολουθούν τα αμερικανικά κολέγια και τέλος αυτά που δεν συνεργάζονται με κανένα πανεπιστήμιο. Ειδικότερα, πρόκειται για 12 που συνεργάζονται με βρετανικά πανεπιστήμια, 9 που συνεργάζονται με ανώτατα ιδρύματα άλλων ευρωπαϊκών κρατών (κυρίως γαλλικών), πέντε αμερικανικά κολέγια και επτά που είτε είναι καινούργια είτε δεν συνεργάζονται με κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού.

«Τώρα πλέον δεν θα μπορεί κανένα Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών να ονομάζεται κολέγιο, ούτε να συνεργάζεται με πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Αρα θα ξεκαθαρίσει εντελώς το τοπίο και θα προστατεύονται οι υποψήφιοι φοιτητές», δηλώνει από την πλευρά του ο Σύνδεσμος Ελληνικών Κολεγίων (τα μέλη του οποίου συνεργάζονται με βρετανικά πανεπιστήμια), για να επισημάνει τις «πολλές επενδύσεις» στο συγκεκριμένο χώρο.

* Την έντονη αντίδραση του ΠΑΣΟΚ προκάλεσε η «αδιαφανής απόφαση», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, για την αδειοδότηση των κολεγίων. Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση που εκδόθηκε, χθες το βράδυ, από τον τομέα Παιδείας της νέας κυβέρνησης, καταγγέλεται «η αδιαφανής απόφαση για αδειοδότηση των κολεγίων, μόλις 24 ώρες πριν από τη λήξη της προεκλογικής περιόδου», ενώ τίθεται «δημόσια το ερώτημα, ποιο σκεπτικό και ποιές σκοπιμότητες οδήγησαν τον απερχόμενο υπουργό Παιδείας, κ. Σπηλιωτόπουλο, σε μια τέτοια απόφαση».

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=88964

ΕΚΛΟΓΕΣ '09

Α Π Ο Χ Η
Σε αυτές τις εκλογές, γίνε δωρητής σώματος.Δώσε τους τ' αρχίδια σου!!!

Ενημέρωση από τον Rector για τη Σύρο

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

 

Επιθυμώ να σας ενημερώσω για την κατάληξη των προσπαθειών επί των θεμάτων που αφορούν στην ανάπτυξη της ΠΜ Σύρου, όπως συζητήθηκαν κατά τη διάρκεια της εκεί Συγκλήτου.

 

Παραλαβή και ενεργοποίηση λειτουργίας Κτιρίου Α’ Γυμνασίου:

Βάλαμε από κοινού ένα στόχο: την επισκευή και απαλοιφή των κακοτεχνιών, την ενίσχυση της ισχύος των εγκαταστάσεων και την αποκατάσταση της προσβασιμότητας όλων των μελών της κοινότητας μας σε αυτό, πριν την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους. Γνωρίζετε ότι ο στόχος επετεύχθη πλήρως, χάρη στις απίθανες στην πράξη και παράλογες στη νέο-ελλαδική αναγκαιότητα τους προσπάθειες που κατεβλήθησαν, εντός και εκτός ΠΑ, τους τελευταίους μήνες. Μεταξύ ‘ρελαί’, ΒΜS, υδρορροών και λοιπών αηδιών μηχανικού ενδιαφέροντος, τις οποίες γνωρίζετε και ευτυχώς απορρίπτετε, μεταξύ του ασύλληπτου αυταρχικού καθεστώτος που φέρει τον τίτλο ‘Νομοθεσία Τεχνικών Έργων’ και όσων το παράγουν, κρύπτονται πίσω από αυτό και το χρησιμοποιούν κατά το δοκούν για ίδιον όφελος, εντός και εκτός ΠΑ, το κτίριο είναι έτοιμο προς διοικητική παραλαβή. Το απίστευτης αναλγησίας, ραθυμίας και επιρρέπειας προς το καψώνι, Τοπικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο συνεδρίασε στις 25/09/09, με εντολή Υπουργού Πολιτισμού (!!!!), για να επιτρέψει να διανοιγεί χαντάκι 1.5 μ. επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως  για να περάσει το δεύτερο καλώδιο της ΔΕΗ προς το κτίριο, αρνούμενο μέχρι και σήμερα το πρωί να μας ενημερώσει επί της απόφασης του (!!!!). Η απόφαση αυτή, η συνακόλουθη ενεργοποίηση του εργολάβου της ΔΕΗ και η προετοιμασία του κτιρίου επιτρέπει την αισιοδοξία ότι σε άμεσο χρόνο ο ‘εφιάλτης’ θα λήξει. Είναι στα χέρια του κ. Προέδρου και της Περιφερειακής Διεύθυνσης να επιταχύνουν τις διαδικασίες στη Σύρο, να λήξουν το καψώνι και να καθαρογραφεί η απόφαση του Τοπικού Συμβουλίου (εδήλωσαν οι σωτήρες του πολιτισμού, χωρίς αιδώ, ότι θέλουν 30 ημέρες να γράψουν την απόφαση…) για να γίνει η σύνδεση.

 

Εδώ όμως μπαίνει κι ένα θέμα συλλογικότητας κι αισθητικής. Στα χέρια σας είναι να αποκαταστήσετε τις βλάβες στο συγκρότημα από την εκτεταμένη εγγραφή επί των τοίχων. Η Πρυτανεία παραδίδει το κτίριο και βάζει τις μπογιές, εσείς βάζετε τη συλλογικότητα, την απόφαση και την εργασία; Έλα, ντε…

 

 

Πολυτεχνική Σχολή:

Γνωρίζετε από πού ξεκίνησε, από ποιόν προωθήθηκε και πώς έγινε πραγματικότητα η Σχολή. Υπάρχουν θέματα Διοίκησης και θέματα διαβούλευσης. Θέματα Προεδρικών Διαταγμάτων και θέματα συζητήσεων με φορείς όπως το ΤΕΕ για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Το ΤΕΕ αποδέχεται τα επαγγελματικά δικαιώματα των Μηχανικών Πληροφορικής (Σάμος) και των Μηχανικών Οικονομίας (Χίος). Εκκρεμεί το θέμα των δικών σας δικαιωμάτων μηχανικών στο ΤΕΕ, ως συνάρτηση του προγράμματος σπουδών σας. Πετύχαμε την ίδρυση της Σχολής, με αρνητική εισήγηση του ΥΠΕΠΘ στο ΣΑΠΕ. Δημόσια ζητούμε την ίδρυση νέου τμήματος στη Σύρο, και το ξέρετε. Λύστε το θέμα του προγράμματος σπουδών. Βολονταριστικά διαθέσαμε πιστώσεις ΔΕΠ και ΕΤΕΠ στο Τμήμα. Αξιοποιήστε το. Εκλεκτορικά διδασκόντων που ‘κοιμούνται’ επί τετραετία στα συρτάρια δεν είναι πλέον αποδεκτά.

 

 

Πολιτιστική ‘εβδομάδα’:

Η ΠΕ ολοκλήρωσε τον κύκλο της, όπως την ξέραμε, είμαι απόλυτα πεπεισμένος γι’ αυτό. Η ΠΕ του 2009 ήταν ήδη διαφορετική στη σύλληψη της, χάρη στην τοποθέτηση και λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων Μυτιλήνης. Μπράβο στους διοργανωτές, αλλά δεν αρκεί! Δεν χρειαζόμαστε πολιτιστική εβδομάδα, αλλά πολιτιστικό έτος. Προτάσεις, κυρίες και κύριοι! Να τις δούμε στη Σύγκλητο: να ανθίσει το Αιγαίο από πολλές μικρές και ουσιαστικές παρεμβάσεις πολιτισμού, είμαστε Πανεπιστήμιο 14,000 νέων ανθρώπων, δώστε ιδέες και πράξατε αναλόγως.

 

Με ελπίδα,

 

Α.Τρούμπης

Μετεφρασμένη Ανακοίνωση των καταληψιών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια

Be realistic, demand the impossible 

Ακολουθεί η μετεφρασμένη[από το nkapatras.blogspot.com] ανακοίνωση των καταληψιών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, όπως βγήκε στο http://occupyca.wordpress.com/ 

Καταλαμβάνουμε το κτήριο του Πανεπιστημίου της California,Santa Cruz, διότι η σημερινή κατάσταση έχει γίνει αφόρητη. Σε όλη την πολιτεία οι άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους και τους κάνουν έξωση ενώ οι κοινωνικές υπηρεσίες έχουν περικοπεί. Οι ηγέτες της California, απο κρατικούς αξιωματούχους εως πρόεδροι πανεπιστημίων έχουν αποδείξει πώς θα αντιμετωπίσουν αυτή την κρίση: τα πάντα και όλοι εξαρτώνται απο τον προυπολογισμό. Οι ίδιοι έχουν προφυλάξει τους εαυτούς τους απο τις συνέπειες της δικής τους κακής δημοσιονομικής διαχείρισης, ενώ όσοι μπορούν στο ελάχιστο να αντέξουν οικονομικά [ελεύθερη μετάφραση: οι οικονομικά ασθενεστεροι] έχουν αφεθεί να επωμιστούν το βάρος. Κάθε λύση που προσφέρουν μόνο επιταχύνει την αποσύνθεση της πολιτείας τηςCalifornia. Παραμένει ζητούμενο για τον λαό να καταλάβει τι είναιδικό του.

Η σημερινή επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση –υπό το πρόσχημα της έκτακτης φορολογικής ανάγκης- είναι απλώς η κατάληξη μιας μακροπρόθεσμης τάσης. Η οπισθοδρομική φορολογική διάρθρωση της California έχει υπονομεύσει το ρυθμιστικό σχέδιο του 1960 για την δωρεάν παιδεία. Σε αυτό το κλίμα η ποιότητα της Κ-12 εκπαίδευσης [αντίστοιχη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα] και οι επιδόσεις των μαθητών έχουν μειωθεί σύμφωνα με κάθε μέτρηση. Λόγω των περικοπών στα κοινοτικά κολλέγια, πάνω απο 50.000 νέοι στην California έχουν αποκλειστεί απο τις πότρες της 3βάθμιας εκπαίδευσης. Το California State University θα μειώσει τις εγγραφές του σε 40.000 φοιτητές για το έτος 2010 – 2011. Είμαστε αλληλέγγυοι με τους μαθητές σε όλη την πολιτεία, διότι τα ίδια πράγματα που συμβαίνουν σε αυτούς συμβαίνουν και σε εμάς. Στο πανεπιστήμιο τηςCalifornia, η διοίκηση θα αυξήσει τα δίδακτρα με μια ανευ προηγουμένου αύξηση 10.300 δολλαρίων, 32% αύξηση σε ένα έτος. Μεταπτυχιακοί φοιτητές και καθηγητές που επιστρέφουν απο τις διακοπές του καλοκαιριού για να βρούν τις θέσεις εργασίας τους, έχουν κοπεί. Σχολές και προσωπικό είναι υποχρεωμένοι να λαμβάνουν υποχρεωτική αποχή απο την εργασία. Ολόκληρες υπηρεσίες έχουν διαλυθεί. Μαθήματα σε φοιτητές και πτυχιούχους είναι πιο δύσκολο να μπούν καθώς οι φοιτητές πληρώνουν περισσότερα. Το πανεπιστήμιο τρέχει [ελεύθερη μετάφραση: λειτουργεί] σαν μια εταιρεία.

Ας είμαστε ειλικρινεις: η υπόσχεση μιας οικονομικά ασφαλούς ζωής στο τέλος της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, γίνεται γρήγορα μια ψευδαίσθηση. Οι θέσεις εργασίας στις οποίες κατευθυνόμαστε να εργαστούμε δεν θα είναι καλύτερες απο τιε θέσεις εργασίας που έχουμε ήδη για να πληρώσουμε την πορεία μας μέσα στο σχολείο [ελεύθερη μετάφραση: για να πληρώσουμε τις σπουδές μας]. Κοντά στα ¾ των φοιτητών δουλεύουν σε εργασίες πλήρους απασχόλησης. Ακόμα και με αυτές τις θέσεις εργασίας ο όγκος των φοιτητικών δανείων αυξήθηκε κατά 800% απο το 1977 έως το 2003. υπάρχει άμμεση σύνδεση μεταξύ αυτών και της επιδείνωσης των συνθηκών εκείνων που επηρεάζουν τους εργαζόμενους και τις οικογένειές του σε όλη την California. 2.000.000 άνθωποι είναι άνεργοι σε όλοι τη πολιτεία. 1.500.000 είναι υποαπασχολούμενοι ανάμεσα σε ένα εργατικό δυναμικό των 20.000.000. καθώς οι πρώην ασφαλείς, μεσαίας τάξης εργαζόμενοι χάνουν τα σπίτια τους απο εξώσεις, καταθλιπτικές παραγκουπόλεις φυτρώνουν σε ολόκληρη την πολιτεία. Η κρίση είναι σοβαρή και διαδεδομένη, όμως οι προτεινόμενες λύσεις – ο κυβερνήτης και η πολιτεία οργανώνουν πώληση [πωλήσεις] για να κλείσει το χάσμα του προυπολογισμού- είναι εντελώς παράλογες.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το γεγονός οτι ο χρόνος για άσκοπες διαπραγματεύσεις έχει τελειώσει. Οι εκκλήσεις προς τη διοίκηση του UC Sacramento είναι μάταιες. Αντ’ αυτού κάνουμε έκκληση σε όλους τους ανθρώπους με τους οποίους αγωνιζόμαστε μαζί και όχι σε αυτούς που αγωνίζονται εναντίον μας. Μια μόνο ημέρα στο πανεπιστήμιο δεν είναι αρκετή, διότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιστρέψουμε στη δουλειά ως συνήθως. Επιδιώκουμε να σχηματίσουμε μια ενιαία κίνηση με το λαό της California. Ξανά και ξανά, οι λειτουργικές απαιτήσεις στράφηκαν εναντίον μας απο τους ηγέτες μας και χρησιμοποιούνται για να διαιρέσουν τους κοινωνικούς λειτουργούς εναντίον των εκπαιδευτικών, τους νοσοκόμους απο τους φοιτητές, τους βιβλιοθηκονόμους απο τους φύλακες των πάρκων, σε έναν ανταγωνισμό για τους πόρους, που μας λένε είναι όλο και πιο σπάνιοι. Αυτή η κρίση είναι γενική και η εξέγερση πρέπει να γενικευτεί. Η κλιμάκωση είναι απολύτως απαραίτητη. Δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Η κατάληψη είναι μια τακτική για την κλιμάκωση των αγώνων, μια τακτική που χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα στο εργοστάσιοWindows and Doors του Chicago και στο New School της Νέας Υόρκης. Μπορεί να συμβεί σε όλη την California επίσης. Σαν προπτυχιακοί, μεταπτυχιακοί φοιτητές, μέλη ΔΕΠ και προσωπικό, καλούμε όλους στο πανεπιστήμιο της California να υποστηρίξουν αυτή την κατάληψη συνεχίζοντας τις δράσεις και τις απεργίες αύριο, την επόμενη μέρα και επ’ αόριστον. Καλούμε τον λαό της California να κάνει καταλήψεις και να κλιμακώσει.