Πρόκειται για μία ταινία -ντοκιμαντέρ που καταγράφει το Αιγαίο: την αισθητική υποβάθμιση, την καταστροφή του οικοσυστήματος, την άναρχη δόμηση, τη ρύπανση...
Κι όλα αυτά μέσα σε ένα χώρο που αγαπήθηκε επί αιώνες για αυτά που ακόμα μας θέλγουν σε αυτό. Το Αιγαίο με τις διάφανες ακρογιαλιές, τις ασπόνδυλες πλαγιές και τα χωριά-αετοφωλιές του. Και στη θέση του, αναδύεται ένα ατέλειωτο γιαπί, χωρίς αμπέλια, χωρίς αλώνια, χωρίς ελεύθερες παραλίες, χωρίς πίστη, χωρίς αγάπη.
Η ταινία της Λυδίας Καρρά, ανιχνεύει τις ιστορικές και κοινωνικές ρίζες των σημερινών εξελίξεων. Με αρχειακό υλικό παρουσιάζεται η εμπειρία των πολέμων και της οδυνηρής μετανάστευσης, η άνοδος της ναυτιλίας. Καταγράφεται ο λόγος μελετητών και αναμειγνύεται με τον λόγο και αντίλογο των κατοίκων. Ξαναγυρνώντας σε ίδιους τόπους διαφορετικές εποχές του χρόνου, εντοπίζονται οι ακραίες αλλαγές στους ρυθμούς ζωής.
Σ' ένα άλλο επίπεδο, η... ταινία πραγματεύεται τη σημασία της φύσης στη ζωή του ανθρώπου, την αξία της ομορφιάς του φυσικού και δομημένου χώρου. Ο φακός εγκλωβίζει αυτή την ομορφιά, όπου υπάρχει ακόμα αλώβητη. Τα λόγια του Ελύτη, σταθερή αναφορά στον κόσμο των ονείρων. Νέες, δημιουργικές ιδέες προβάλλουν ... Όπως λέει κι ένας νησιώτης: «... το Αιγαίο είναι ένα καράβι που ταξιδεύει αιώνες.
Το θέμα είναι εμείς τι θα αφήσουμε πίσω μας...»
Η ταινία
http://apneagr.blogspot.com/2009/04/blog-post_802.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου